
Een dakparking combineert twee werelden die niet vanzelfsprekend samengaan: wegen en gebouwen, twee totaal verschillende domeinen uit de burgerlijke bouwkunde. Beide met elkaar verzoenen vraagt een complex systeem waarbij waterdichting, draagkracht en verkeersbelasting voortdurend op elkaar inspelen. Van bitumineuze waterdichting met klinkers tot vloeibare PMMA-systemen: elk type waterdichting heeft zijn voor- en nadelen. De kunst is kiezen wat past bij de specifieke situatie, het budget en de onderhoudsbereidheid.

“Een parkeerdak waterdicht krijgen én houden is een grote uitdaging.” Die stelling van Roger Vandeweyer, specialist parkeerdaken bij Tectum Group, kadert perfect de complexiteit van dakparkings. Een dak benutten om extra parkeerplaatsen te creëren is soms een must om het bouwprogramma op de beschikbare ruimte te organiseren. Maar het moet een goed overdachte keuze zijn met de nodige aandacht voor alle kritieke punten. “Dakparkings zijn uitdagender dan gewone platte daken omwille van het verkeer dat er op rijdt.” Roger volgde in zijn carrière al tientallen renovaties van parkeerdaken op. “Auto’s manoeuvreren op de verharding. Soms rijden er voertuigen die zwaarder zijn dan het toegelaten gewicht. Dat stelt extra eisen aan de waterdichting en de volledige dakopbouw.”
Er zijn verschillende factoren die de keuze voor de dakopbouw en rijlaag beïnvloeden. “Het begint bij het gebruik van de parking, de frequentie van berijden, het budget van de opdrachtgever, de draagkracht van het dak, eventuele hoogtebeperkingen, de esthetische verwachtingen, de configuratie – zijn er veel hoeken of net grote rechte vlakken – en het onderhoud dat de eigenaar bereid is te doen. De uiteindelijke systeemkeuze is dan ook een nauwgezet afwegen van de voor- en nadelen. Het perfecte parkeerdak bestaat met andere woorden niet. Alle systemen zijn bovendien maar geschikt tot 3 ton. Zwaardere belastingen vragen oplossingen uit de wegenbouw en een aangepaste draagstructuur van het gebouw, ” besluit Roger.

Vandaag zijn er verschillende systemen om een dakparking te verzoenen met een goede waterdichting. Het gemakkelijkste en voor Roger het meest betrouwbare systeem is een tweelaagse bitumineuze waterdichting met een klinkerverharding. “Bij deze opbouw plaatsen we op de betonplaat een primer met vervolgens twee lagen bitumineuzer waterdichting. Vroeger was dat enkel een APP of SBS, maar tegenwoordig bestaan er ook al speciale bitumen dakbanen voor gebruik op een dakparking. Daarop komen een dikke drainagelaag en de nodige scheidings- en filterlagen met vervolgens split met een minimale dikte van 3cm om de klinkers op te plaatsen.” Roger kan zich geen enkele dakparking met klinkers voor de geest halen waar er al problemen met de waterdichting zijn geweest. Een bijkomend voordeel is dat de klinkers en voegen water opnemen, waardoor je minder snel waterstagnatie op het dak krijgt. Tectum Group paste de techniek al toe op het kantoorgebouw Esplanade in Sint-Pieters-Woluwe en de Carrefour in Mol.

Een afgeleide variant is een afwerking met tegels op tegeldragers. “In dat geval komt er een XPS-isolatie in een omgekeerde daktoepassing of cellenglas in een warmdakopbouw met daar bovenop de waterdichting waar vervolgens het tegelsysteem op wordt gemonteerd,” geeft Roger Vandeweyer aan. Ook deze oplossing is betrouwbaar naar waterdichting. Een aandachtspunt zijn de zones waar vaak gemanoeuvreerd wordt. De opgespannen tegels komen daar al eens los. "Dit is een aandachtspunt tijdens het dakonderhoud. De tegels moeten dan opnieuw opgespannen worden om schade en geluidsoverlast te vermijden. Ook hier is waterstagnatie uitgesloten omdat het hemelwater via de voegen weg stroomt." Zie referentie Winkelcentrum Wilrijk.

Naast de geprefabriceerde verhardingen bestaan er ook andere rijlagen, met naam PMMA en gietasfalt. Gietasfalt is een rechttoe-rechtaan-oplossing. “Het gietasfalt komt rechtstreeks op twee lagen bitumineuze waterdichting. Het plaatsen moet zorgvuldig en op een uitgekiend moment gebeuren. De luchtvochtigheid mag immers niet te hoog zijn. Bovendien moet de waterdichting onberispelijk geplaatst zijn. Een luchtbel tussen de dakbanen kan een negatieve impact hebben op de esthetiek van de afgewerkte parking,” aldus Roger Vandeweyer. Hij waarschuwt dan ook voor de combinatie cellenglas en gietasfalt. De combi leidt snel tot problemen en is dus een pad dat je liever niet bewandelt.

De meest recente vloeibare waterdichting is PMMA. Het kent een heel andere dakopbouw en is complexer om te plaatsen, maar biedt enkele onmiskenbare voordelen. “De dakopbouw begint met een bitumineuze waterdichting als werkafdichting. Daarop komt een gewapende betonlaag en de nodige scheidingslagen, afgestemd op de belasting. Wanneer die voldoende gedroogd en uitgehard is, plaatsen we hierop een primer en vervolgens de PMMA-waterdichting. Het PMMA wordt in twee lagen kort na elkaar aangebracht. Na het aanbrengen van de eerste laag plaatsen we een vliesdoek in de PMMA om scheurvorming tegen te gaan. Het vlies vangt scheuren tot 0,3mm op. Vervolgens plaatsen we een gietvloer en een eindlaag over de waterdichtingslaag,” schetst Roger Vandeweyer. Dit is zeker een van de betere dakopbouwen, al naargelang de omstandigheden, want ze kent ook wel nadelen.

Wel prefereert Roger bij gietasfaltdaken of betonnen rijdaken zonder PMMA-afwerking dat er een PMMA in de opstand wordt toegepast, “omdat de kimnaden dan naadloos gerealiseerd kunnen worden, waardoor de spanningen die erop inwerken minder snel leiden tot het open komen staan van de kimnaden, met gebeurlijke waterinfiltraties tot gevolg. De waterdichting moet wel goed in de gaten gehouden worden om snel te kunnen optreden bij kleine scheurvormingen.” Keerzijde van de medaille is dat PMMA een duur en arbeidsintensief systeem is dat ook om goede plaatsingscondities vraagt. PMMA neemt ook geen water op, waardoor waterstagnatie op het dak een vervelende bijkomstigheid kan zijn.
Die vraag om waakzaamheid benadrukt het belang van een goed onderhoud. “Het vroegtijdig opmerken van schade is belangrijk,” stelt Roger. “Bij scheurvorming in PMMA moet onmiddellijk worden ingegrepen, zodat het doek niet volledig openscheurt. Periodiek onderhoud is dus meer dan alleen de afvoeren reinigen. Verder moeten uitzettingsvoegen en aansluitingen gecontroleerd worden. Ook de conditie van opstanden en details zoals palen en hoeken moeten nagekeken worden." Het verdere advies voor onderhoud is afhankelijk van het type afwerking en de frequentie van berijden. De technische voorschriften gaan in de regel uit van twee keer per jaar.

Roger Vandeweyer ziet een evolutie in het toepassen van PMMA. “De nieuwe varianten laten toe dat de afwerkingslagen in één handeling uitgevoerd kunnen worden, zonder dat ze extra ingestrooid moet worden. Het product is bovendien soepeler te verwerken.” Een andere aankomende ontwikkeling is de combinatie van cellenglas en wegenisasfalt. “Wegenisasfalt is minder onderhevig aan vervormingen. De dakconstructie moet wel voorzien zijn op deze belasting.”
Daarnaast ziet Roger ook een bredere beweging naar circulariteit. Al ziet hij daar toch een issue. “Met het oog op circulariteit wordt gekeken of een volledig hechtende waterdichting achterwege gelaten kan worden. Een goede waterdichting primeert. Een circulair parkeerdak dat niet duurzaam is, streeft zijn doel ook voorbij.”
Heb je vragen na het lezen van dit artikel? Contacteer ons en we helpen je graag verder!
Een dakparking combineert twee werelden die niet vanzelfsprekend samengaan: wegen en gebouwen, twee totaal verschillende domeinen uit de burgerlijke bouwkunde. Beide met elkaar verzoenen vraagt een complex systeem waarbij waterdichting, draagkracht en verkeersbelasting voortdurend op elkaar inspelen. Van bitumineuze waterdichting met klinkers tot vloeibare PMMA-systemen: elk type waterdichting heeft zijn voor- en nadelen. De kunst is kiezen wat past bij de specifieke situatie, het budget en de onderhoudsbereidheid.

“Een parkeerdak waterdicht krijgen én houden is een grote uitdaging.” Die stelling van Roger Vandeweyer, specialist parkeerdaken bij Tectum Group, kadert perfect de complexiteit van dakparkings. Een dak benutten om extra parkeerplaatsen te creëren is soms een must om het bouwprogramma op de beschikbare ruimte te organiseren. Maar het moet een goed overdachte keuze zijn met de nodige aandacht voor alle kritieke punten. “Dakparkings zijn uitdagender dan gewone platte daken omwille van het verkeer dat er op rijdt.” Roger volgde in zijn carrière al tientallen renovaties van parkeerdaken op. “Auto’s manoeuvreren op de verharding. Soms rijden er voertuigen die zwaarder zijn dan het toegelaten gewicht. Dat stelt extra eisen aan de waterdichting en de volledige dakopbouw.”
Er zijn verschillende factoren die de keuze voor de dakopbouw en rijlaag beïnvloeden. “Het begint bij het gebruik van de parking, de frequentie van berijden, het budget van de opdrachtgever, de draagkracht van het dak, eventuele hoogtebeperkingen, de esthetische verwachtingen, de configuratie – zijn er veel hoeken of net grote rechte vlakken – en het onderhoud dat de eigenaar bereid is te doen. De uiteindelijke systeemkeuze is dan ook een nauwgezet afwegen van de voor- en nadelen. Het perfecte parkeerdak bestaat met andere woorden niet. Alle systemen zijn bovendien maar geschikt tot 3 ton. Zwaardere belastingen vragen oplossingen uit de wegenbouw en een aangepaste draagstructuur van het gebouw, ” besluit Roger.

Vandaag zijn er verschillende systemen om een dakparking te verzoenen met een goede waterdichting. Het gemakkelijkste en voor Roger het meest betrouwbare systeem is een tweelaagse bitumineuze waterdichting met een klinkerverharding. “Bij deze opbouw plaatsen we op de betonplaat een primer met vervolgens twee lagen bitumineuzer waterdichting. Vroeger was dat enkel een APP of SBS, maar tegenwoordig bestaan er ook al speciale bitumen dakbanen voor gebruik op een dakparking. Daarop komen een dikke drainagelaag en de nodige scheidings- en filterlagen met vervolgens split met een minimale dikte van 3cm om de klinkers op te plaatsen.” Roger kan zich geen enkele dakparking met klinkers voor de geest halen waar er al problemen met de waterdichting zijn geweest. Een bijkomend voordeel is dat de klinkers en voegen water opnemen, waardoor je minder snel waterstagnatie op het dak krijgt. Tectum Group paste de techniek al toe op het kantoorgebouw Esplanade in Sint-Pieters-Woluwe en de Carrefour in Mol.

Een afgeleide variant is een afwerking met tegels op tegeldragers. “In dat geval komt er een XPS-isolatie in een omgekeerde daktoepassing of cellenglas in een warmdakopbouw met daar bovenop de waterdichting waar vervolgens het tegelsysteem op wordt gemonteerd,” geeft Roger Vandeweyer aan. Ook deze oplossing is betrouwbaar naar waterdichting. Een aandachtspunt zijn de zones waar vaak gemanoeuvreerd wordt. De opgespannen tegels komen daar al eens los. "Dit is een aandachtspunt tijdens het dakonderhoud. De tegels moeten dan opnieuw opgespannen worden om schade en geluidsoverlast te vermijden. Ook hier is waterstagnatie uitgesloten omdat het hemelwater via de voegen weg stroomt." Zie referentie Winkelcentrum Wilrijk.

Naast de geprefabriceerde verhardingen bestaan er ook andere rijlagen, met naam PMMA en gietasfalt. Gietasfalt is een rechttoe-rechtaan-oplossing. “Het gietasfalt komt rechtstreeks op twee lagen bitumineuze waterdichting. Het plaatsen moet zorgvuldig en op een uitgekiend moment gebeuren. De luchtvochtigheid mag immers niet te hoog zijn. Bovendien moet de waterdichting onberispelijk geplaatst zijn. Een luchtbel tussen de dakbanen kan een negatieve impact hebben op de esthetiek van de afgewerkte parking,” aldus Roger Vandeweyer. Hij waarschuwt dan ook voor de combinatie cellenglas en gietasfalt. De combi leidt snel tot problemen en is dus een pad dat je liever niet bewandelt.

De meest recente vloeibare waterdichting is PMMA. Het kent een heel andere dakopbouw en is complexer om te plaatsen, maar biedt enkele onmiskenbare voordelen. “De dakopbouw begint met een bitumineuze waterdichting als werkafdichting. Daarop komt een gewapende betonlaag en de nodige scheidingslagen, afgestemd op de belasting. Wanneer die voldoende gedroogd en uitgehard is, plaatsen we hierop een primer en vervolgens de PMMA-waterdichting. Het PMMA wordt in twee lagen kort na elkaar aangebracht. Na het aanbrengen van de eerste laag plaatsen we een vliesdoek in de PMMA om scheurvorming tegen te gaan. Het vlies vangt scheuren tot 0,3mm op. Vervolgens plaatsen we een gietvloer en een eindlaag over de waterdichtingslaag,” schetst Roger Vandeweyer. Dit is zeker een van de betere dakopbouwen, al naargelang de omstandigheden, want ze kent ook wel nadelen.

Wel prefereert Roger bij gietasfaltdaken of betonnen rijdaken zonder PMMA-afwerking dat er een PMMA in de opstand wordt toegepast, “omdat de kimnaden dan naadloos gerealiseerd kunnen worden, waardoor de spanningen die erop inwerken minder snel leiden tot het open komen staan van de kimnaden, met gebeurlijke waterinfiltraties tot gevolg. De waterdichting moet wel goed in de gaten gehouden worden om snel te kunnen optreden bij kleine scheurvormingen.” Keerzijde van de medaille is dat PMMA een duur en arbeidsintensief systeem is dat ook om goede plaatsingscondities vraagt. PMMA neemt ook geen water op, waardoor waterstagnatie op het dak een vervelende bijkomstigheid kan zijn.
Die vraag om waakzaamheid benadrukt het belang van een goed onderhoud. “Het vroegtijdig opmerken van schade is belangrijk,” stelt Roger. “Bij scheurvorming in PMMA moet onmiddellijk worden ingegrepen, zodat het doek niet volledig openscheurt. Periodiek onderhoud is dus meer dan alleen de afvoeren reinigen. Verder moeten uitzettingsvoegen en aansluitingen gecontroleerd worden. Ook de conditie van opstanden en details zoals palen en hoeken moeten nagekeken worden." Het verdere advies voor onderhoud is afhankelijk van het type afwerking en de frequentie van berijden. De technische voorschriften gaan in de regel uit van twee keer per jaar.

Roger Vandeweyer ziet een evolutie in het toepassen van PMMA. “De nieuwe varianten laten toe dat de afwerkingslagen in één handeling uitgevoerd kunnen worden, zonder dat ze extra ingestrooid moet worden. Het product is bovendien soepeler te verwerken.” Een andere aankomende ontwikkeling is de combinatie van cellenglas en wegenisasfalt. “Wegenisasfalt is minder onderhevig aan vervormingen. De dakconstructie moet wel voorzien zijn op deze belasting.”
Daarnaast ziet Roger ook een bredere beweging naar circulariteit. Al ziet hij daar toch een issue. “Met het oog op circulariteit wordt gekeken of een volledig hechtende waterdichting achterwege gelaten kan worden. Een goede waterdichting primeert. Een circulair parkeerdak dat niet duurzaam is, streeft zijn doel ook voorbij.”
Heb je vragen na het lezen van dit artikel? Contacteer ons en we helpen je graag verder!
De grootste valkuilen bij waterdichte parkeerdaken
Een dakparking combineert twee werelden die niet vanzelfsprekend samengaan: wegen en gebouwen, twee totaal verschillende domeinen uit de burgerlijke bouwkunde. Beide met elkaar verzoenen vraagt een complex systeem waarbij waterdichting, draagkracht en verkeersbelasting voortdurend op elkaar inspelen. Van bitumineuze waterdichting met klinkers tot vloeibare PMMA-systemen: elk type waterdichting heeft zijn voor- en nadelen. De kunst is kiezen wat past bij de specifieke situatie, het budget en de onderhoudsbereidheid.

“Een parkeerdak waterdicht krijgen én houden is een grote uitdaging.” Die stelling van Roger Vandeweyer, specialist parkeerdaken bij Tectum Group, kadert perfect de complexiteit van dakparkings. Een dak benutten om extra parkeerplaatsen te creëren is soms een must om het bouwprogramma op de beschikbare ruimte te organiseren. Maar het moet een goed overdachte keuze zijn met de nodige aandacht voor alle kritieke punten. “Dakparkings zijn uitdagender dan gewone platte daken omwille van het verkeer dat er op rijdt.” Roger volgde in zijn carrière al tientallen renovaties van parkeerdaken op. “Auto’s manoeuvreren op de verharding. Soms rijden er voertuigen die zwaarder zijn dan het toegelaten gewicht. Dat stelt extra eisen aan de waterdichting en de volledige dakopbouw.”
Er zijn verschillende factoren die de keuze voor de dakopbouw en rijlaag beïnvloeden. “Het begint bij het gebruik van de parking, de frequentie van berijden, het budget van de opdrachtgever, de draagkracht van het dak, eventuele hoogtebeperkingen, de esthetische verwachtingen, de configuratie – zijn er veel hoeken of net grote rechte vlakken – en het onderhoud dat de eigenaar bereid is te doen. De uiteindelijke systeemkeuze is dan ook een nauwgezet afwegen van de voor- en nadelen. Het perfecte parkeerdak bestaat met andere woorden niet. Alle systemen zijn bovendien maar geschikt tot 3 ton. Zwaardere belastingen vragen oplossingen uit de wegenbouw en een aangepaste draagstructuur van het gebouw, ” besluit Roger.

Vandaag zijn er verschillende systemen om een dakparking te verzoenen met een goede waterdichting. Het gemakkelijkste en voor Roger het meest betrouwbare systeem is een tweelaagse bitumineuze waterdichting met een klinkerverharding. “Bij deze opbouw plaatsen we op de betonplaat een primer met vervolgens twee lagen bitumineuzer waterdichting. Vroeger was dat enkel een APP of SBS, maar tegenwoordig bestaan er ook al speciale bitumen dakbanen voor gebruik op een dakparking. Daarop komen een dikke drainagelaag en de nodige scheidings- en filterlagen met vervolgens split met een minimale dikte van 3cm om de klinkers op te plaatsen.” Roger kan zich geen enkele dakparking met klinkers voor de geest halen waar er al problemen met de waterdichting zijn geweest. Een bijkomend voordeel is dat de klinkers en voegen water opnemen, waardoor je minder snel waterstagnatie op het dak krijgt. Tectum Group paste de techniek al toe op het kantoorgebouw Esplanade in Sint-Pieters-Woluwe en de Carrefour in Mol.

Een afgeleide variant is een afwerking met tegels op tegeldragers. “In dat geval komt er een XPS-isolatie in een omgekeerde daktoepassing of cellenglas in een warmdakopbouw met daar bovenop de waterdichting waar vervolgens het tegelsysteem op wordt gemonteerd,” geeft Roger Vandeweyer aan. Ook deze oplossing is betrouwbaar naar waterdichting. Een aandachtspunt zijn de zones waar vaak gemanoeuvreerd wordt. De opgespannen tegels komen daar al eens los. "Dit is een aandachtspunt tijdens het dakonderhoud. De tegels moeten dan opnieuw opgespannen worden om schade en geluidsoverlast te vermijden. Ook hier is waterstagnatie uitgesloten omdat het hemelwater via de voegen weg stroomt." Zie referentie Winkelcentrum Wilrijk.
